ATTENTION: Please enable Javascript in your browser for full site functionality.
Skip to navigation Skip to main content Skip to footer

In gesprek met Ger

Ger Neijts (56) is chauffeur bij Alloga en houdt van zijn vak. Hij maakt soms weken van vijftig uur, maar dat kan hem niet deren. Ger is nu eenmaal een liefhebber van autorijden en zou het liefst tot zijn zeventigste in deze functie doorwerken. “Het is mijn hobby.”

Ger Neijts chauffeur bij Alloga

Hij heeft inmiddels drie en een half jaar voor Alloga gewerkt, maar niet aan een stuk. Tussendoor is Ger een half jaar weggeweest en in die periode heeft hij zijn vrachtwagenrijbewijs gehaald. “Op de dag dat ik hier wegging, had ik al heimwee”, zegt hij met een krachtige blik in zijn ogen. “Ik ben vijfentwintig jaar lang taxichauffeur geweest, maar dat werk beviel me niet meer. Op den duur kreeg ik met te veel vervelende klanten te maken, maar daar heb ik nu geen last meer van. Het leuke aan mijn baan bij Alloga is het contact met de klanten en dat je zelfstandig werkt.”

Ook is Ger erg blij met Alloga als werkgever. “De planners zijn makkelijke mensen; ze denken met je mee. Toen mijn zoon vorig jaar plotseling overleed, wilde ik eigenlijk de dag na zijn overlijden ‘gewoon’ komen werken, maar dat mocht niet van de mensen van de planning. Achteraf gezien was dat wel een goeie beslissing.”

Op de vraag over wat hij niet leuk vindt aan zijn werk antwoordt hij: “Eigenlijk niks. Alleen ga ik niet graag naar Amsterdam, vanwege de fietsers daar. Die kijken nergens naar en dat zorgt voor gevaarlijke situaties.”

Als hem gevraagd wordt naar zijn verborgen talent zegt Ger na een seconde of vijf: “Vader zijn, denk ik. Mijn vrouw vindt dat ook, maar ze vindt dat ik soms wat eerder thuis mag zijn, omdat we een dochtertje van vijf hebben. Ze weet natuurlijk wel dat ik dit werk graag doe.”

Ger denkt niet dat hij de oude locatie gaat missen als de nieuwe campus straks in bedrijf is. “Nee, het pand is oud en we moeten ‘s ochtends altijd naar boven lopen naar de planning; de trap ernaartoe is nogal steil en de treden zijn te kort.” Die zal hij dus niet missen. “Ik hoop dat de planning op het Foodpark benéden zit”, zegt hij lachend.

Of de planning straks daadwerkelijk op de begane grond zit, kunnen we je nog niet vertellen, Ger. Wel dat je bedankt wordt voor dit openhartige gesprek!

 

In gesprek met Marjolein

 

Marjolein Roessink Alcura

Marjolein Roessink (28) werkt al bijna vier jaar als verpleegkundige bij Alcura. Na een aantal jaren in de revalidatiezorg gewerkt te hebben, bracht met name haar behoefte aan meer regelmaat haar bij onze collega’s in Meppel. “Ik ben verpleegkundige, en zo voel ik me ook nog steeds, maar billen wassen is niet zo mijn ding.”

Marjolein en haar vriend hebben samen een dochtertje en een tweede kindje is op komst. Ze geniet van de vrije weekenden die ze bij haar vorige werkgever minder had, want dat is nu eenmaal een feit als je in de zorg werkt. Bij Alcura kan ze meer een beroep doen op haar administratieve en communicatieve skills, iets waar ze van geniet: “Geen enkel gesprek met een klant is hetzelfde en elke uitkomst is anders, maar het geeft mij veel voldoening om elk gesprek tot een goed einde te brengen.”

Wat ze (uiteraard) niet leuk vindt, zijn ‘weerstandsgesprekken’, zoals ze die noemt. Ontevreden klanten te woord staan dus, maar tegelijkertijd ziet Marjolein daarin een uitdaging. Haar vindingrijkheid helpt haar daar een handje bij. “Niet alleen zeggen dat iets niet vergoed wordt. De klant staat centraal, dus het doel is dan ook dat je de persoon aan de andere kant van de lijn helpt.”

Of de komst van de nieuwe campus invloed op haar werk heeft? “Nou, op mijn werkzaamheden niet zoveel. Op die van onze collega’s in Wijchen wel. Daar komen nu veel nieuwe mensen bij die door ons worden ingewerkt. Voor hen verandert er wel veel natuurlijk.”

Marjolein ziet zichzelf over vijf jaar waarschijnlijk nog steeds voor Alcura werken, al hoopt ze tegen die tijd meer uitdaging in haar werk te ervaren. Ze wil namelijk graag doorgroeien en zich blijven ontwikkelen. Continentieverpleegkunde trekt om die reden haar aandacht: “Als continentieverpleegkundige heb je meer kennis van het gebruik van incontinentiematerialen, waardoor je voor collega’s een vraagbaak bent. Je coacht je collega’s ook op het gebied van de gespreksstructuur die we gebruiken en je bent het schakelpunt tussen klant en zorgverzekering. Dit alles bij elkaar maakt dat werk heel interessant.”

Op de vraag wat haar verborgen talent is, antwoordt ze: “Ik denk dat ik op een hele creatieve manier naar casussen van klanten kan kijken. Goed luisteren is ontzettend belangrijk om tot een goede oplossing te komen.”

Marjolein, daar zijn wij het helemaal mee eens. Bedankt voor dit prettige gesprek en geniet straks van jullie jongste gezinslid!